[6,12] Neoptolemos odczekał za radą Thetydy dwa dni na Tenedos i ruszył z Helenosem pieszo do kraju Molossów, a kiedy w drodze zmarł Fojniks, pochował go, po czym w bitwie pokonał Molossów, został ich władcą i spłodził z Andromachą Molossosa.
w eposie cyklicznym Powroty (arg. (4)) płynący spod Troi Neoptolemos napotykał Odyseusza w trackiej Maronei (E.7,2). Obecność Helenosa przypomina, że to za jego radą sprowadzono Neoptolemosa pod Troję (E.5,10). Z kolei Serwiusz (in Aen. 2,166) twierdził, że to Helenos doradził Neoptolemosowi powrót na piechotę. Inną wersję o powrocie Neoptolemosa przedstawił Eustacjusz (Comm. ad Od. 3,189 [t. 1, s. 121,19–26: p. 1463]).
zob. wyżej, 3,175; był wychowawcą Achillesa, ojca Neoptolemosa.
Molossos był mitycznym protoplastą królów Epiru (Scholia greckie do „Odysei” Homera 3,188). Wedle Pauzaniasza (1,11,1) Neoptolemos osiedlił się w Epirze, idąc za wyrocznią Helenosa, a Andromacha zrodziła mu tam Molossosa, Pielosa i Pergamosa. O obecności Neoptolemosa w Epirze zob. także niżej, E.7,40. Andromachę, wdowę po Hektorze, Neoptolemos otrzymał jako brankę po zdobyciu Troi (E.5,24).