[7,36] Telegonos, dowiedziawszy się od Kirke, że jest synem Odyseusza, wypłynął na jego poszukiwanie. Gdy przybył na wyspę Itakę, uprowadził sztukę bydła ze stad [Odyseusza], a kiedy Odyseusz próbował temu zapobiec, Telegonos zranił go włócznią zaopatrzoną w grot z kości ‹płaszczki› i Odyseusz zmarł. [7,37] Gdy [Telegonos] rozpoznał go i rzewnie opłakał, zabrał ciało ‹i› Penelopę do Kirke. Tam
zob. wyżej, 3,111 (na Wyspach przebywa Lykos); E.5,5 (Achilles i Medea).
Tejrezjasz przepowiedział Odyseuszowi (Homer, Od. 11,134nn.), że śmierć nadejdzie z morza, co – jak wyjaśnia scholiasta (Scholia greckie do „Odysei” Homera, ad loc.) – dopiero w późniejszych przekazach przybrało formę śmierci z ręki Telegonosa. Zgodnie z inną wersją (Hyginus, Fab. 127,2) Odyseusz otrzymał przepowiednię, że zginie z ręki syna, a w związku z tym zesłał Telemacha na Kefallenię (Diktys Kreteńczyk 6,14), ale zapomniał o drugim synu, zrodzonym z Kirke.
podobnie wyżej (2,159; por. 2,170) Hyllos poślubił ukochaną ojca, Jole.
zdaniem Hyginusa (Fab. 127,1) to burza zaniosła Telegonosa na Itakę, a głód zmusił go do kradzieży bydła.
zob. wyżej, E.7,16.
w Telegonei (arg. (4)) Kirke obdarowała ich, a także Telemacha, nieśmiertelnością.
według Telegonei (arg. (4)) i Hyginusa (Fab. 127,2) Telegonos zabrał ze sobą także Telemacha, który ożenił się tam z Kirke.
tę szczególną broń przygotował Hefajstos (Telegoneja, frg. 5; Oppian, Halieu. 2,497–505; Parthenios, Narr.am. 3).