Spis Treści

Epitomy
Spis Treści

Epitomy

Apd. 2.109-112: Herakles rusza w drogę powrotną. Śmierć Eryksa

[2,109] Herakles załadował woły na czarę, popłynął do Tartessos i zwrócił czarę Heliosowi. Przeszedłszy przez Abderię, dotarł do Ligystine, gdzie Alebion i Derkynos, synowie Posejdona, próbowali ukraść woły, jednak [Herakles] zabił ich i ruszył [dalej] przez Tyrrenię. [2,110] W Region jeden z byków oderwał się od stada, wskoczył szybko do morza i przepłynął ‹na› Sycylię. Przeszedłszy przez znajdującą się nieopodal krainę, nazwaną od niego Italią (albowiem Tyrrenowie nazywają byka ἰταλός [italós]), dotarł na równinę, którą władał Eryks, król Elymów. [2,111] Eryks był synem Posejdona i dołączył byka do swoich stad. Przekazawszy woły Hefajstosowi, Herakles ruszył na poszukiwania. Znalazł [zgubę] wśród trzody Eryksa, który oznajmił, że nie odda [byka], chyba że [Herakles] pokona go w zapasach. Trzykrotnie zatem [Herakles] pokonał [Eryksa] w zapasach i [w końcu go] zabił, a byka zabrał i wraz z innymi popędził nad Morze Jońskie. [2,112] Kiedy dotarł do samych krańców morza, Hera zesłała na woły gza i rozpierzchły się one u podnóży gór w Tracji. [Herakles] ścigał je: część spędził z powrotem i poprowadził nad Hellespont, a reszta pozostała na miejscu i później zdziczała. O to, że zebranie wołów było tak trudne, obwinił rzekę Strymon, wypełnił więc skałami jej niegdyś spławny nurt i uczynił niezdatną do żeglugi.

inaczej niż Wagner, który w swej edycji daje: Ἰαλεβίων ([Ialebíon] – Jalebion), przyjmuję tu lekcję rękopisu A, pojawiającą się także w innych źródłach (Ajschylos, frg. 199; Tzetzes, Chiliad. 2,340). Być może za formą „Alebion” kryje się najwcześniejsze poświadczenie nazwy Alp (Dräger [2005: 482]).

zapewne mowa o północnych brzegach Morza Adriatyckiego / Adrii (Diodor Sycylijski 4,25,1).

lud ten zamieszkiwał zachodnią część Sycylii od epoki brązu, a ich trzy najważniejsze osady to: Segesta, Eryks i Entella.

w rękopisie A znajduje się tu niemożliwa do przyjęcia lekcja: λιβύην ([libýen] – ‘do Libii’), dlatego Wagner, za wydaniem Galeusa (1675), proponuje ‘Ligystine’ i z pewnością ma rację. Herakles wracał północnymi brzegami Morza Śródziemnego i pod nazwą Ligye / Ligystine należy bez wątpienia rozumieć ‘Ligurię’ (gr. Λιγυστική [Ligystiké] – ‘Liguria’). Gdy porównamy inne wersje opowieści o powrocie herosa (Diodor Sycylijski 4,17–24; Propercjusz 4,9; Wergiliusz, Aen. 8,201nn.; Owidiusz, Fast. 1,543nn.), ujęcie Apollodora wydaje się bardzo skromne w opisie wątków związanych z obszarami rzymskimi.

u Wagnera tego passusu brak (za wydaniem Heynego), obecnie jednak sądzi się, że jest on autentyczny, a wyjaśnienie greckiego terminu odpowiada podejściu Apollodora i jest znane z innych źródeł (Hellanikos, F111). O pochodzeniu nazwy Italii od rzeczownika vitulus (‘cielak’) pisali też m.in. Warron (Rust. 2,1,9) i Aulus Gelliusz (11,1,1–2). Passus ten znajduje się w niewłaściwym miejscu, bo – w świecie opowieści – byk jest już na Sycylii.

Apollodor pominął powrót przez Italię i północną marszrutę Heraklesa (Diodor Sycylijski 4,24,7).

z gór Tracji Herakles zszedł w punkcie położonym najdalej na wschód i skierował się na zachód, przez Strymon, w stronę Peloponezu.

Hefajstos był łączony z Sycylią ze względu na wulkan Etna, pod którym miały się znajdować jego kuźnie.

czyli terytorium Abder, fenickiego miasta na Półwyspie Iberyjskim (Strabon 3,4,3), o tej samej nazwie co grecka kolonia w Tracji.

choć nazwa „Tyrrenia” odnosiła się w szczególności do ziem Etrusków, tu oznacza zapewne całą Italię. w region Jeden z Byków oderwał się od stada (ἀπὸ Ῥηγίου δὲ εἷς ἀπορρήγνυσι [aporrégnysi] ταῦρος) – Apollodor dał tu wyjaśnienie nazwy miasta (Ῥήγιον [Rhégion]), którą powiązał z czasownikiem ἀπορρήγνυμι ([aporrégnymi] – ‘zerwać / oderwać’). Epizod związany z ucieczką jednego z byków pojawiał się już w dziele Hellanikosa (F111).

ta część opowieści wyjaśniała zapewne obecność dzikiego bydła w Tracji.

za Słupami Heraklesa zachodziło słońce, a Helios nocą przeprawiał się po Okeanosie, który opływał (płaską) ziemię, na jej wschodni kraniec.

zob. wyżej, przyp. 154.

Ustawienia wyświetlania
Export
Udostępnianie