Apd. 2.12-14: Wnuki Belosa, czyli synowie Ajgyptosa i córki Danaosa, oraz ich krwawe zaślubiny
[2,12] Ajgyptos miał pięćdziesięciu synów z wielu żon, a Danaos pięćdziesiąt córek. Później spierali się między sobą o władzę i Danaos, który obawiał się synów Ajgyptosa, za radą i z pomocą Ateny zbudował – jako pierwszy [z ludzi] – statek i uciekł na nim wraz z córkami. [2,13] Przybiwszy na Rodos, wystawił posąg Atenie Lindyjskiej. Stamtąd udał się do Argos, a panujący [tu] wówczas Gelanor oddał mu władzę, ‹on zaś, kiedy już jako król rządził krajem, nazwał mieszkańców od swego imienia Danaami›. A gdy nastała susza – Posejdon bowiem, zagniewany na Inachosa za to, że zaświadczył, iż kraj należy do Hery, wysuszył nawet źródła – [Danaos] wysłał córki po wodę. [2,14] Jedna z nich, Amymone, szukając wody, rzuciła oszczepem w łanię i trafiła śpiącego Satyra. Ten, obudziwszy się, zapragnął się z nią złączyć. Kiedy jednak pojawił się Posejdon, Satyr