[1,48] Deukalion, niesiony w skrzyni po morzu ‹przez› dziewięć dni i tyleż nocy, dotarł na Parnas. Tam, gdy deszcz przestał padać, zszedł na ląd i złożył ofiarę Zeusowi Od Ucieczki [Zeusowi Fyksjosowi; Ζεύς φύξιος – Zeús Fýksios]. Bóg wysłał do niego Hermesa i pozwolił, aby [Deukalion] wybrał, co zechce. On zaś zdecydował, że [chciałby] mieć ludzi. Zeus powiedział mu zatem, aby podnosił z ziemi kamienie i rzucał je nad głową [za siebie], i z tych, które on rzucał, powstawali mężczyźni, a z rzuconych przez Pyrrę kobiety. Dlatego [ludzi] nazywa się przenośnie λαοί [laoí] od słowa λᾶας [láas], [które znaczy] ‘kamień’ [λίθος – líthos].