imię poświadczone jest także w brzmieniu: Ἄγλαυρος ([Áglauros]; Pauzaniasz 1,2,6; Hyginus, Fab. 166,4; Owidiusz, Met. 2,739), a w piśmie Porfiriusza (de abst. 2,54) pojawiła się forma: Ἄγραυλις [Ágraulis], za którą opowiada się np. Trzaskoma (2007), aby odróżnić imię matki od córki (zob. zaraz niżej).

biorąc pod uwagę znaczenie ich imion wskazujące na związek z wilgocią, rosą (ἕρση – ‘rosa / krople deszczu’) i ziemią (ἄγραυλος – ‘przebywający na wsi / na polu’ [o pasterzach i wołach]), a także ich kult w Atenach (Pauzaniasz 1,18,2), siostry musiały być pierwotnie boskimi opiekunkami procesu wegetacji roślin i płodności.

zob. wyżej, przyp. 306 (Aktajos eponimem krainy Akte).

brzmienie tekstu oryginalnego, a za nim tłumaczenia, przyjmujemy za edycją Papathomopoulosa (2010); w wydaniu Wagnera: Ποσειδῶν δὲ ἐν Ἀρείῳ πάγῳ κρίνεται δικαζόντων τῶν δώδεκα θεῶν Ἄρει, καὶ ἀπολύεται (‘Posejdon spierał się na Wzgórzu Aresa przed dwunastoma bogami, którzy rozstrzygali sprawę Aresa, i [Ares] został uniewinniony’). Νazwa wzgórza (leżącego na północny zachód od Akropolu) zostaje tu powiązana z procesem o przelanie krwi przez Aresa. Z kolei Ajschylos (Eum. 685–690) połączył ją z ofiarami, jakie składały Aresowi Amazonki podczas ataku na Ateny. Frazer (1921: ad loc.) uznał jednak za bardziej prawdopodobne, iż nazwa oznaczała ‘Wzgórze Przekleństw’ (ἀρά [ará] – ‘przekleństwo / klątwa’). Sąd odprawiony nad Aresem miał być pierwszą rozprawą, jaka odbyła się w tym miejscu, uzasadniając tym samym tradycję i znaczenie władzy sądowniczej związanej z Areopagiem (Hellanikos, F169; Marmor Parium, FGrHist 239 A5nn.; Pauzaniasz 1,28,5; zob. także niżej, 3,198. 215; E.6,25). O dwunastu sądzących bogach i uniewinnieniu Aresa zob. Hellanikos (F38), Marmor Parium (A3), Pauzaniasz (1,21,4).