zob. wyżej, 3,42–44.

wyżej (3,40) bracia byli synami jednego z Zasianych/ Spartów, Chthoniosa, co łączyło ich wyraźniej z Tebami i Beocją niż pochodzenie od Posejdona i jednej z Plejad.

zob. wyżej, 1,85.

zob. E.5,5; 7,37.

czyli ojciec Hippodamei (2,36; E.2,4–9). Według Pauzaniasza (5,10,6) był on synem (A)sterope i Aresa.

opowieść o potomkach syna Japeta (1,8), Atlasa, należała do grupy mitów arkadyjskich ze względu na związki z górą Kyllene. Wczesne wersje mitu przytoczyli Ferekydes (F127–131) i Hellanikos (F19). Tradycja dotycząca imion i pochodzenia bohaterów tej historii była w starożytności wyjątkowo spójna, wyjątkiem – Scholia starsze do Teokryta (Idyll. 13,25‒28a), gdzie powołujący się na Kallimacha komentator podał inne imiona córek (poza Mają) i twierdził, że ich matką była królowa Amazonek. Określenie „Plejady” odwołuje się albo do imienia matki dziewcząt (Plejone), albo do czasownika πλέω / πλείω ([pléo / pleío] ‒ ‘płynąć’), ponieważ Plejady jako gwiazdy widoczne latem były niezwykle pomocne podczas żeglugi (Serwiusz, in Georg. 1,138). Niżej (3,111) pojawi się stosowany zamiennie patronimikon „Atlantydy”, tj. ‘córki Atlasa’. Apollodor nie poruszył wątku zamiany Plejad w konstelację siedmiu gwiazd (Aratos, Phaen. 254–268; Eratosthenes, Catast. 23). Tę samą kolejność imion spotykamy np. w Zjawiskach Aratosa (Phaen. 262–263).

zob. Hellanikos (F19). Genealogie wywodzące się od Kelajno i Alkyone należą do zbioru mitów beocko-tebańskich. Lykos ‒ zob. Hellanikos (loc. cit.).