tj. syna Priama (3,152), którego sprzedano na Lemnos, a potem powrócił do Troi. Gdy Achilles spotkał go parę dni później na polu walki, zabił bez wahania (Homer, Il. 21,34–135).

zob. Homer (Il. 24,257).

o synu Anchizesa i Afrodyty zob. wyżej, 3,141. Niegdyś na Idzie bydło wypasał także Aleksander/Parys (3,149–150).

w Epitome Sabbaitica (zob. wstęp, s. 81) po nazwie wyspy pojawia się tu dopowiedzenie, które Wagner uznał za konieczne do usunięcia: {τὰς ἑκατὸν καλουμένας πόλεις} (‘nazywano [je wszystkie] «setką miast»’), jednak najpewniej jest to pomyłka epitomatora; określenie to zazwyczaj odnosiło się do Krety (Homer, Il. 2,649), a w tym miejscu nie ma uzasadnienia.

syna Posejdona (Opowieści cypryjskie, arg. [s. 42,54–55]; Pauzaniasz 10,14,1), którego należy odróżnić od synów Aresa (2,114. 155).

Trojlos/Troilos był synem Priama lub Apollona (wyżej, 3,151). Jedna z przepowiedni mówiła, że Troja nie mogła zostać zdobyta, gdyby Trojlos osiągnął wiek 20 lat (Mitograf watykański I 210 [s. 66,34–35]). Thymbra to miejsce w Troadzie (Homer, Il. 10,430) i to od niego pochodzi przydomek Apollona.

63]).

miasta w Troadzie. W Tebach Achilles wziął do niewoli Chryzejdę, która przypadła jako część łupów Agamemnonowi (Homer, Il. 1,11–33; Opowieści cypryjskie, frg. 28; E.4,1), a w Lyrnessos Bryzejdę (Homer, Il. 2,688–693).

według scholiów (Scholia do „Aleksandry” Lykofrona 232) Kyknosa można było zranić tylko w głowę, bo resztę ciała miał odporną na ciosy. Z kolei Owidiusz (Met. 12,72–168) i Palajfatos (11) przekazali, że Achilles udusił Kyknosa rzemieniem jego własnego hełmu, bo nikt w ogóle nie mógł go zranić. Po śmierci syna Posejdon zamienił go w łabędzia (κύκνος [kýknos]) (ale nie umieścił go na nieboskłonie, bo konstelacja Łabędzia [Cygnus] przedstawia Zeusa).