zgodnie z tym przekazem, znanym nam dzięki opowieści Pauzaniasza (2,3,10–11), Jazon rządził Koryntem razem z Medeą.

Pauzaniasz (2,3,6) podaje, że – jak dowiedział się od Koryntyjczyków – nazwa jednego ze źródeł w mieście wzięła się stąd, iż Glauke, zwana także Kreusą, ratując się przed ogniem i trucizną, rzuciła się tutaj do wody.

inni autorzy mówili o diademie (Hyginus, Fab. 25,2). Dary zanosiły królowej zazwyczaj dzieci Medei, co uzasadniało późniejszą reakcję Koryntyjczyków.

najsłynniejszą wersję opowieści o losach Jazona i Medei w Koryncie ukazywała tragedia Eurypidesa Medea (Μήδεια [Médeia]), jednak na scenie ateńskiego teatru tytułowa bohaterka jawiła się jako barbarzynka, nie do końca prawowita małżonka Jazona, który racjonalnie tłumaczył, że małżeństwo z Glauke umożliwi zalegalizowanie pochodzenia ich wspólnych dzieci. We wcześniejszych źródłach ten obraz wyglądał zupełnie inaczej. Według Eumelosa z Koryntu (frg. 3) miastem władał niegdyś Ajetes, który wywędrował na wschód i pozostawił Korynt Bunosowi, a kiedy po pewnym czasie zabrakło następcy, Koryntyjczycy wezwali z Jolkos Medeę (córkę Ajetesa) i ogłosili ją królową (Symonides,