Spis Treści

Epitomy
Spis Treści

Epitomy

Apd. 1.140-141: Argonauci na Krecie u Talosa

[1,140] Wyruszywszy stamtąd, [dotarli w pobliże] Krety, ale nie mogli się do niej zbliżyć ze względu na Talosa. Niektórzy mówią, że należał on do spiżowego pokolenia, inni – że podarował go Minosowi Hefajstos. Wedle jednych był mężem ze spiżu, a wedle drugich bykiem. Miał jedną żyłę biegnącą od szyi do kostek, a w jej koniec wetknięty był spiżowy ćwiek. [1,141] Ten oto Talos strzegł wyspy, okrążając ją trzy razy każdego dnia. Dlatego i wtedy, dostrzegłszy podpływającą do brzegów Argo, rzucał w statek kamieniami. Wywiodła go w pole i zabiła Medea [Medeja] – czarami, jak mówią jedni, sprowadzając nań szaleństwo; drudzy powiadają, że obiecawszy, iż uczyni go nieśmiertelnym, wyciągnęła ćwiek, a kiedy wypłynął cały ichor [ἰχῶρ], [Talos] umarł. Jeszcze inni twierdzą, że został trafiony z łuku w kostkę przez Pojasa i w ten sposób zakończył życie.

imię Pojasa pojawiało się na liście uczestników łowów kalidońskich (1,112) oraz wśród zalotników Heleny jako ojca Filokteta (3,131), ale jedynym autorem (poza Apollodorem), który umieszczał go wśród Argonautów, był Waleriusz Flakkus (1,391; 3,722). Czasami uważa się, że jego obecność wynikała z faktu, że w wyprawie Argonautów brało udział pokolenie ojców bohaterów spod Troi, Pojas mógł zatem zostać dodany do grona uczestników wyprawy jako ojciec Filokteta, który odegra ważną rolę w zdobyciu grodu Priama.

nie znamy źródeł informacji tych wersji opowieści Apollodora.

z tego powodu był on rodzajem gigantycznego spiżowego „robota” czy mechanicznej istoty (αὐτόματον [autómaton]) w kształcie byka, podobnie jak spiżowe byki Ajetesa (1,128).

zob. niżej, E.7,9 (Polifem w okręty Odyseusza); E.7,13 (Lajstrygonowie w okręty Odyseusza).

jako strażnik chronił wyspę przed obcymi, a wrogów chwytał w ramiona i rozgrzewając swe spiżowe ciało, spalał ich na popiół (Symonides, frg. 63(568); Sofokles, frg. 160 [Δαίδαλος]).

była to substancja płynąca w żyłach bogów (Homer, Il. 5,339–342).

wersja ta pochodziła zapewne ze sztuki Sofoklesa o Dedalu (Δαίδαλος [Daídalos]).

nieznana jest etymologia jego imienia, ale Hesychios (s.v. „ταλῶς” [τ 87]) twierdził, że oznaczało ono ‘Słońce’.

Ustawienia wyświetlania
Export
Udostępnianie