nie mamy pewności, co mogło oznaczać jej imię: niektórzy twierdzili (np. prof. Adam Weinsberg, w rozmowie prywatnej z imienniczką [A.M.-N.]), że pochodziło od przedrostka ἀρι- [ari] i czasownika ἁνδάνω [handáno], co tłumaczyłoby się jako ‘Bardzo podobająca się’, inni (Fowler [2013: 468, przyp. 61]) uważali, że oznaczało zapewne ‘Prześwięta’. Tak czy inaczej Ariadna była jedną z owych pierwotnych bogiń-matek, takich jak Kybele.

o podobnym zachowaniu Medei wobec Jazona zob. wyżej, 1,129.

zob. wyżej, 3,213. O innych związanych ze zdradą ojca przypadkach pomocy, jakiej kobiety udzielały mężczyznom, zob. wyżej: 2,60 (Komajtho), 3,211 (Skylla).

najobszerniejszy opis wejścia Tezeusza do Labiryntu i podstępu z nicią Ariadny zawierają scholia (Scholia greckie do „Odysei” Homera 11,322), powołujące się na świadectwo Ferekydesa (F148).

Dedal posłuży się nicią raz jeszcze (E.1,15).

o tym, dlaczego nie mógł mieć ze sobą broni, zob. wyżej, 3,213; także Hellanikos (F164) i Plutarch (Thes. 17,3).