[5,5] Śmierć Achillesa napełniła armię poczuciem klęski. Pochowali go wraz z Patroklosem na wyspie Leuke, wymieszawszy ich kości ze sobą. Powiada się, że po śmierci Achilles [trafił] na Wyspy Szczęśliwych i przebywa [tam], mając Medeę [Medeję] za małżonkę. Urządzono zawody na jego cześć, w których Eumelos [wygrał] w wyścigach konnych, Diomedes w biegu, Ajas w rzucie dyskiem, a Teukros w strzelaniu z łuku.
poświęcona Achillesowi wyspa Leuke (‘Biała’; dziś: ukr. Ostriw Zmijnyj, pol. Wyspa Węży, 35 km na wschód od ujścia Dunaju, należy do Ukrainy) leżała na Morzu Czarnym (Pauzaniasz 3,19,11–13). W Ajthiopidzie (arg. [s. 69,20–22]) na pogrzeb syna przybyła Thetyda z Muzami i Nereidami, po czym zabrała ciało ze stosu i sama przeniosła je na wyspę Leuke. Wymieszanie kości miałoby być konsekwencją i dowodem głębokiej przyjaźni (i/lub miłości) łączącej Achillesa z Patroklosem. Według innej tradycji grób Achillesa znajdował się pod Troją (Arrian, Anab. 1,12,1; Flawiusz Filostratos, Her. 51). Znał ją także Apollodor, który niżej (E.5,23) mówi o złożeniu ofiary z Polykseny na grobie herosa.
zob. Ibykos (frg. 291), Symonides (frg. 558) oraz 3,39; E.6,3. Zgodnie z przekazem Pauzaniasza (3,19,13) Achilles żył tam z Heleną.
595), Kwintus ze Smyrny (Posthom. 4,92–595).