Apd. 3.160-162: Synowie Ajakosa, Telamon i Peleus, oraz ich przyrodni brat Fokos. Dalsze losy Telamona po wygnaniu z Eginy
[3,160] Ponieważ Fokos wyróżniał się w zawodach [atletycznych], jego bracia, Peleus i Telamon, sprzysiężyli się przeciwko niemu. Los wypadł na Telamona i to on podczas wspólnych ćwiczeń trafił [Fokosa] dyskiem w głowę i zabił. Następnie wraz z Peleusem zaniósł ciało do lasu i tam je ukrył. [3,161] Lecz zbrodnia została ujawniona i [obaj], wypędzeni przez Ajakosa z Eginy [Ajginy], poszli na wygnanie. {3,12,7} Telamon udał się na Salaminę, do Kychreusa, syna ‹Posejdona i› Salaminy, córki Asoposa. [Kychreus] został królem po tym, jak zabił węża, który nękał wyspę. Umierając bezpotomnie, przekazał królestwo Telamonowi. [3,162] Poślubił on Periboję, córkę Alkathusa, syna Pelopsa. O to, by [Telamonowi] urodził się męski potomek, modlił się Herakles, a jako że [zaraz] po modlitwach ukazał się orzeł, kiedy [syn] przyszedł na świat, [Telamon] nazwał go Ajasem. Wyprawił się też z Heraklesem na Troję i jako swoją część łupów wziął Hesjone, córkę Laomedonta, z którą miał syna Teukrosa.