Spis Treści

Epitomy
Spis Treści

Epitomy

E.2.10-12: Atreus i Thyestes, synowie Pelopsa. Nienawiść między braćmi. Uczta Thyestesa

[2,10] [Opowiadał o tym,] że synami Pelopsa byli: Pittheus, Atreus, Thyestes i inni. Aerope, córka Katreusa, została żoną Atreusa, choć kochała Thyestesa. Pewnego razu Atreus ślubował, że złoży w ofierze Artemidzie najpiękniejsze zwierzę ze swych stad. Powiadają jednak, że gdy pojawiło się złote jagnię, zapomniał o obietnicy. [2,11] Udusił je, włożył do skrzyni i tam go strzegł. Aerope podarowała je Thyestesowi, gdy zdradziła z nim męża. Kiedy zaś Mykeńczycy otrzymali wyrocznię [zalecającą], by wybrali na króla Pelopidę, posłali po Atreusa i Thyestesa. Gdy doszło do debaty na temat władzy królewskiej, Thyestes powiedział ludowi, że królem powinien zostać ten, kto posiada złote jagnię. Atreus się zgodził, a [Thyestes] pokazał [złote jagnię] i został królem. [2,12] Zeus wysłał Hermesa do Atreusa i przekazał mu, aby zawarł z Thyestesem umowę, że Atreus zostanie królem, jeśli Słońce [Helios] powędruje w przeciwną stronę. Gdy Thyestes się zgodził, Słońce zaszło na wschodzie. W ten sposób bóg zaświadczył o zachłanności i oszustwie Thyestesa, Atreus zaś przejął władzę i wygnał brata.

zob. wyżej, 3,15 (Aerope ma synów: Agamemnona i Menelaosa ze związku z Plejsthenesem).

por. wyżej, 3,8 (Minos i byk zesłany przez Posejdona); E.3,21 (konsekwencje gniewu Artemidy dla Agamemnona i armii greckiej w Aulidzie).

uwiedzenie żony Atreusa i pozyskanie złotego jagnięcia pozwoliło Thyestesowi zdobyć władzę kosztem starszego brata. Za słowem „zachłanność” kryje się grecki termin πλεονεξία [pleoneksía], który wskazywał na pożądanie nierozważne i nadmierne oraz chęć otrzymania więcej, niż należy i niż podpowiada rozsądek.

zob. wyżej, E.2,9 (klątwa Myrtilosa). Według Eurypidesa (Orest. 995–1000) to Hermes zesłał jagnię, a zdaniem Ferekydesa (F133) odpowiadała za to Artemida.

np. Kopreus (2,76), Chrysippos (3,44), Alkathus (3,162) i Skejron/Skiron (E.1,2) oraz córki: Astydameja i Lysidike (2,50). Pindar (Ol. 1,89) twierdził, że Hippodameja zrodziła Pelopsowi aż sześciu synów (Scholia starsze do pieśni Pindara, ad loc.), inne źródła (Scholia do Eurypidesa, Orest. 4) wyliczają trzynastu synów, dwie córki i jedno dziecko pozamałżeńskie (Chrysippos).

269a) i Hyginus (Fab. 258).

tj. potomka Pelopsa. W Mykenach brak było władcy po śmierci Eurystheusa (2,168), a Heraklidzi mieli kłopoty z „powrotem” na Peloponez (2,169–174; por. Tukidydes 1,9).

zob. wyżej, 3,208.

zob. wyżej, 2,56.

(dosłownie: ‘Helios doprowadził do [swego] zajścia na wschodzie’) dla części autorów, zwłaszcza rzymskich (Seneka, Thyest. 776nn.; Hyginus, Fab. 88,2; 258; Owidiusz, Trist. 2,391nn.), to odwrócenie porządku natury miało związek z ucztą Thyestesową, a nie debatą dotyczącą władzy.

tutaj i niżej (E.2,12) przyszły król musi odwołać się do cudownych znaków, bo to one są dowodem przychylności bogów względem niego i ludu, którym będzie władał (3,8: Minos i byk z morza).

Ustawienia wyświetlania
Export
Udostępnianie