[2,3] {2,1,2} Kiedy Argos objął władzę, nadał Peloponezowi od własnego [imienia] nazwę Argos. Poślubiwszy Euadne, córkę Strymona i Neajry, spłodził Ekbasosa, Pejrasa, Epidaurosa i Kriasosa, który przejął po nim panowanie.
grecki termin αὐτόχθων [autóchthon] oznacza dosłownie: ‘z samej ziemi’ (αὐτός [autós] – ‘sam / sam w sobie’ + χθών [chthón] – ‘ziemia’), czyli w przypadku postaci mitycznych ‘niemający rodziców’. Termin ten ma także znaczenie szersze (bliskie polskiemu słowu „autochton”), wskazujące na ludność pierwotną, tubylczą: ‘z tej samej ziemi’ i w takim wypadku αὐτόχθων to ‘założyciel’ albo ‘pierwszy/pierwotny mieszkaniec danego miejsca’, a napływowi mieszkańcy, którzy tak siebie określają, chcą przekonać o swoich odwiecznych / pierwotnych „prawach” do konkretnego obszaru bądź miejsca (Pauzaniasz 2,5,6. 12,4; 8,14,4; 9,33,5; zob. Roy [2014]).
boga-rzeki w Tracji.
Argos był eponimem miasta Argos i krainy Argolidy. Nieco zaskakująca jest ta pierwotna potrzeba nadawania nazw od swego imienia (2,1: Ajgialeus; 2,2: Pelasgos; 2,3: Argos).
postać tę należy odróżnić od jej imienniczki, córki Tantala (3,45).
zob. niżej, 3,96–109.
zob. wyżej, przyp. 71.
w innej wersji żoną Argosa była Okeanida Pejtho.
na innych listach synów Argosa znajdziemy także Tirynsa, co wskazuje, że jednym z celów tej genealogii było wyjaśnienie okoliczności pojawienia się miast.
Akusilaos, autor zresztą pochodzący z Argos, czyniąc Pelasgosa bratem Argosa, dołączył go tym samym do genealogii argejskiej i uczynił potomkiem Inachosa. Jednak, jak wskazuje cytowane poniżej świadectwo Hezjoda, Pelasgos był „autochtonem” i należał do grupy herosów arkadyjskich. Podobne zabiegi (propagandowe) dostrzegamy także w odniesieniu do terenów na południe od Argos, bowiem Akusilaos (F24) twierdził, że Foroneus był również ojcem Spartona, założyciela Sparty (Tsagalis [2017: 409]).