[3,21] Gdy wypłynęli z Argos i po raz drugi dotarli do Aulidy, brak wiatru wstrzymał wyprawę. Kalchas oznajmił, że będą mogli wypłynąć jedynie pod warunkiem złożenia w ofierze dla Artemidy najpiękniejszej córki Agamemnona, bogini bowiem rozgniewała się na Agamemnona za to, że trafiwszy jelenia, powiedział: „Nawet Artemidzie [nie poszłoby lepiej]”, a także za to, że Atreus nie złożył jej w ofierze złotego baranka. [3,22] Otrzymawszy taką wyrocznię, Agamemnon wysłał do Klytajmnestry Odyseusza i Talthybiosa, prosząc o Ifigenię i mówiąc, że obiecał dać ją Achillesowi za żonę w zamian za jego udział w wyprawie. Kiedy [Ifigenię] przysłano, Agamemnon postawił ją przy ołtarzu i już miał złożyć w ofierze, gdy Artemida porwała [dziewczynę] i przeniosła do [kraju] Taurów, gdzie uczyniła ją swoją kapłanką, a zamiast niej postawiła przy ołtarzu jelenia. Niektórzy mówią, że obdarzyła ją także nieśmiertelnością.