Spis Treści

Epitomy
Spis Treści

Epitomy

Apd. 2.5-6: Io, wnuczka Argosa Wszystkowidzącego i kochanka Zeusa, oraz jej syn Epafos

[2,5] {2,1,3} Z Argosa i Ismeny, córki Asoposa, zrodził się syn Jasos, który – jak powiadają – był ojcem Io. Jednak Kastor [FGrHist 250 F8], autor kronik, a także wielu tragików twierdzi, że Io była córką Inachosa. Hezjod [frg. 124] natomiast i Akusilaos [F26] mówią, że Pejrena. Gdy była kapłanką Hery, została uwiedziona przez Zeusa. [Bóg], przyłapany przez Herę, dotknął dziewczyny i zamienił ją w białą jałówkę, przysięgając, że się do niej nie zbliżył. Dlatego też powiada Hezjod [frg. 124], że przysięgi składane pod wpływem miłości nie wywołują gniewu bogów. [2,6] Hera, zażądawszy jałówki od Zeusa, postawiła na jej straży wszystkowidzącego Argosa. Ferekydes [F67] mówi, że był to [syn] Arestora, Asklepiades [FGrHist 12 F16] – że Inachosa, a Kerkops – że Argosa oraz Ismeny, córki Asoposa. Akusilaos [F27] z kolei powiada, że narodził się on z Ziemi [γηγενής – gegenés]. [Argos] przywiązał [jałówkę] do drzewa oliwnego, które rosło w gaju Mykeńczyków.

zob. Ajschylos (Supp. 291). Hera opiekowała się małżeństwami, tym więc większa wina Zeusa.

‘dotykać’).

ten sam autor (F66) podaje również, że jako strażnik Io Argos otrzymał od Hery dodatkowe oko.

o autorze i jego roli dla datowania utworu zob. wstęp, s. 67.

chodzi tu o rzekomego autora eposu Αἰγίμιος [Aigímios] – dzieła o doryckim herosie tego imienia, który walczył z Centaurami – częściej przypisywanego Hezjodowi (frg. 294; zob. Diogenes Laertios 2,46). Późne świadectwa (Cyceron, Nat.deor. 1,38,107; Księga Suda, s.v. „Ὀρφεύς” [ο 654]), o ile w ogóle mowa o tej samej postaci, przedstawiają go jako pitagorejczyka i autora utworu orfickiego.

jak powiadają – był ojcem Io – zob. Pauzaniasz (2,16,1).

podobnie Ajschylos (Prom. 568; Suppl. 305). Z obrazem „syna ziemi” (γηγενῆς [gegenés]) współgra zarówno wyjątkowa moc Argosa, jak i typowa dla potomstwa Ge anomalia anatomiczna, czyli oczy umieszczone na całym ciele.

być może chodzi o wymienionego wyżej (2,3) Pejrasa.

por. Platon (Symp. 183b).

miejsce niezidentyfikowane.

zob. Ajschylos (Prom. 589; Supp. 629), Sofokles (El. 4). W tragedii Io występowała zazwyczaj jako córka Inachosa, co oznacza, że Argos pilnował własnej siostry.

wedle innych wersji (np. Ajschylos, Suppl. 299–301) to Hera przemieniła Io.

takie pochodzenie zrównywało herosa z innym Argosem, uczestnikiem wyprawy Argonautów, a także budowniczym Argo (Apollonios Rodyjski, Arg. 1,19). Apollonios (Arg. 1,324; zob. wyżej, 2,4) twierdził także, że ów Argonauta nosił płaszcz ze skóry byka.

Ustawienia wyświetlania
Export
Udostępnianie