[1,10] Tezeusz, zgnębiony tęsknotą za Ariadną, płynąc z powrotem, zapomniał rozwiesić na statku białe żagle. Ajgeus, widząc z akropoli statek pod czarnymi żaglami, uznał, że Tezeusza spotkała śmierć, rzucił się więc w dół i zginął. [1,11] Tezeusz objął władzę nad Ateńczykami i zabił synów Pallasa w liczbie pięćdziesięciu. Tak samo zginęli wszyscy, którzy chcieli mu się przeciwstawić, i całą władzę dzierżył [odtąd] on jeden.
zob. Diodor Sycylijski (4,59,7), Plutarch (loc. cit.: skok ze skał akropoli). Zgodnie z wersją Hyginusa (Fab. 43,2) Ajgeus rzucał się do morza, które odtąd zwano od jego imienia Ajgejskim/ Egejskim (utrwalona polska nazwa pochodzi od łacińskiej formy imienia króla: Aegeus [Egeus]).
Pallas był bratem Ajgeusa (3,206), a jego synowie konkurentami do tronu i władzy nad miastem. Plutarch (Thes. 13,3) umieścił epizod mordu na krewniakach przed wyprawą na Kretę (także Filochoros, FGrHist 328 F108; Eurypides, Hipp. 34–37). Komentarz w Scholiach do Eurypidesa (Hipp. 35) wyjaśniał, że w związku ze zmazą spowodowaną przelaniem krwi w obrębie rodu Tezeusz poszedł wraz z żoną Fedrą/Fajdrą na rok na dobrowolne wygnanie do Trojzeny.
według Plutarcha (Thes. 22,1) zapomniał to zrobić z radości z powodu udanej wyprawy.