[1,21] [Zenobios 5,33:] „Tezeusz był sprzymierzeńcem Pejrithusa [Pejrithoosa], gdy ten wdał się w wojnę z Centaurami. Starając się bowiem o rękę Hippodamei, Pejrithus gościł Centaurów, którzy byli jej krewnymi. Nieprzyzwyczajeni do wina, wlewając je w siebie bez umiaru, upili się, a gdy weszła narzeczona, próbowali posiąść ją przemocą. Pejrithus i Tezeusz chwycili za broń i starli się z nimi w walce, a Tezeusz wielu z nich zabił”.
zapewne to błąd Zenobiosa, Centaury były bowiem krewnymi Pejrithusa/Pejrithoosa, a nie panny młodej.
scena walki Lapitów z Centaurami została przedstawiona na zachodnim frontonie świątyni Zeusa w Olimpii (Pauzaniasz 5,10,8) oraz na metopach Partenonu, symbolizując walkę Greków z Persami.
wyżej (2,84) sam zapach wina wprawiał Centaurów w szaleństwo.
u Plutarcha (Thes. 30,3) imię dziewczyny brzmi „Deidameja”.
tej części opowieści brakuje w epitomach Apollodora, ale jest zwyczajowo rekonstruowana na podstawie tzw. Interpolatora Zenobiosa (Interpolator Zenobii), czyli wyjaśnień mitycznych obecnych w rękopisach zbioru przysłów Zenobiosa (zob. wstęp, s. 81–82).