[3,200] {3,15,3} Kleopatrę z kolei poślubił Fineus i miał ‹z› nią synów: Pleksipposa i Pandiona. Mając tych synów z Kleopatry, poślubił Idaję, córkę Dardanosa. Oskarżyła ona fałszywie przed Fineusem jego synów o to, że próbowali ją posiąść, Fineus oślepił obu, uwierzywszy [w oskarżenie]. Ukarali go za to Argonauci, gdy wraz z Boreaszem przepływali w pobliżu.
wyżej (1,120–125) Apollodor nie podał imion żony i synów. Fineus był dość popularną postacią mityczną (Scholia starsze do tragedii Sofoklesa, Ant. 981), tytułowym bohaterem tragedii Ajschylosa i Sofoklesa.
w większości tego typu wypadków (2,30; 3,165. 175; E.1,18–19) chodziło o fałszywe oskarżenia rzucane przez macochę na pasierbów (np. Fedra/Fajdra i Hippolytos); zob. także wyżej, przyp. 108.
Asklepios uleczył ich wzrok (Sekstus Empiryk, Adv.math. 1,262).
według Diodora Sycylijskiego (4,43,4) ów Dardanos był królem Scytów, a zatem nie mógł być tożsamy z synem Elektry i Zeusa (3,138). Z drugiej strony imię córki wskazuje właśnie na związki z Troadą (góra Ida).
wyżej (1,120–125) Fineus wspierał Argonautów cennymi wskazówkami, a ci w zamian uwolnili go od Harpii. Boreasza brakowało na liście Argonautów (1,111), dlatego zazwyczaj przyjmuje się, że mamy tu do czynienia albo z inną wersją mitu, albo należy dokonać emendacji i zamiast: σὺν Βορέᾳ ([sýn Boréa] – ‘z Boreaszem’) czytać: σὺν Βορεάδαις ([sýn Boreádais] – ‘z Boreadami’, tj. z synami Boreasza).