E.3.10:
[3,10] [Opowiadał o tym,] że Elais, Spermo i Ojno, zwane Winodajnymi [Οἰνότροφοι – Oinótrofoi], to córki Aniosa, syna Apollona. Dzięki darowi Dionizosa umiały one sprawić, że ziemia [rodziła] oliwę, zboże i wino.
[3,10] [Opowiadał o tym,] że Elais, Spermo i Ojno, zwane Winodajnymi [Οἰνότροφοι – Oinótrofoi], to córki Aniosa, syna Apollona. Dzięki darowi Dionizosa umiały one sprawić, że ziemia [rodziła] oliwę, zboże i wino.
Anios był prawnukiem Dionizosa: Dionizos → Stafylos → Rojo → Anios (Diodor Sycylijski 5,62,1).
imiona dziewcząt, które miały dar wytwarzania pożywienia, wskazywały na oliwę (ἔλαιον [élaion]), nasienie / nasiona (σπέρμα [spérma] – ‘nasienie / ziarno’) i wino (οἶνος [oínos]), a ich zbiorcza nazwa na ‘dostatek wina᾿ lub ‘przemienianie w wino᾿.
Anios, król i kapłan Apollona na Delos (Wergiliusz, Aen. 3,80) posiadający zdolność przepowiadania przyszłości (Diodor Sycylijski 5,62,2), zapowiedział Grekom, że wojna będzie trwała 10 lat i że zanim zdobędą Troję, zaznają głodu. Dopiero sprowadzenie na rozkaz Agamemnona córek Aniosa przez Palamedesa uratowało Greków przed śmiercią (Opowieści cypryjskie, frg. 29; Ferekydes, F140; Symonides, frg. 537; Kallimach, Aet., frg. 188,a–b [Ha, Pf]). Jak już wspominaliśmy, Dräger (2005: 639) uważał, że głód powinien się pojawić dopiero pod koniec wojny i dlatego passusy 8–10 należy umieszczać po paragrafie 33.
według Owidiusza (Met. 13,640–647) wszystko, czego dotknęły dziewczęta, zamieniało się w pokarm.