Spis Treści

Epitomy
Spis Treści

Epitomy

Apd. 2.157-159: Śmierć Heraklesa

[2,157] Stanąwszy na [przylądku] Kenajon na Eubei, wzniósł na cyplu ołtarz ku czci Zeusa Z Przylądka Kenajon [Zeusa Kenajskiego; Ζεὺς Κηναῖος – Zeús Kenaíos]. Zamierzając złożyć ofiary, wysłał do Trachis herolda ‹Lichasa› po uroczyste szaty. To właśnie od niego Dejanira[Deianejra] dowiedziała się o Jole i z obawy, że [Herakles] bardziej może kochać tamtą, nasączyła szatę krwią Nessosa, sądziła bowiem, że jest to prawdziwy środek miłosny. [2,158] Herakles przywdział szatę i rozpoczął składanie ofiary. Kiedy jednak chiton zrobił się gorący, a trucizna hydry zaczęła wżerać mu się w skórę, chwycił Lichasa za nogę i zrzucił z † [cypla]. Zdzierał też z siebie szatę, ale ta przyrosła [do skóry] i odrywała się z kawałkami ciała. Znoszącego tak wielkie katusze zawieziono statkiem do Trachis. [2,159] Gdy Dejanira zobaczyła, co się stało, powiesiła się.

Wagner uzupełnił imię (za Sommerem), co jest uzasadnione obecnością tej postaci w dalszej części opowieści (2,158; zob. Sofokles, Tr. 75).

leżał w północno-zachodniej części wyspy (Strabon 9,4,4).

zob. wyżej, 2,152. Podobnie Medea (1,145) nasączyła szatę przeznaczoną dla Kreusy magicznym środkiem, który przyczynił się do śmierci córki króla Koryntu.

zob. wyżej, 2,80. 152.

Herakles uczestniczył niedawno w walce, a jego zachowanie można porównać do gestu Hektora, który wyjaśniał matce (Homer, Il. 6,264–267), że jest zbrukany krwią i kurzem, dlatego nie może złożyć ofiary Zeusowi.

tekst jest w tym miejscu zepsuty, ale domyślamy się sensu zdania.

Ustawienia wyświetlania
Export
Udostępnianie