[2,85] Stamtąd uciekli do Chejrona, który wygnany przez Lapitów z góry Pelion, zamieszkał w okolicy Malei. Kiedy Herakles strzelił z łuku do Centaurów, którzy otoczyli [Chejrona], [strzała] przeszła przez ramię Elatosa i utkwiła w kolanie Chejrona. Zmartwiony tym Herakles podbiegł, wyciągnął strzałę i nałożył na ranę czarodziejskie lekarstwo, które otrzymał niegdyś od Chejrona. Rana okazała się nieuleczalna i [Centaur] oddalił się do jaskini. Chciał tam umrzeć, nie mógł jednak, gdyż był nieśmiertelny. Gdy Prometeusz ofiarował zań Zeusowi siebie samego i przyjął na siebie jego nieśmiertelność, [Chejron] umarł. [2,86] Pozostałe Centaury uciekły, każdy w inne miejsce: niektóre dotarły na górę Malea, Eurytion do Foloe, Nessos zaś nad rzekę Euenos. Resztę przyjął Posejdon w Eleusis i ukrył w górach. Kiedy Folos wyciągnął strzałę z martwego [Chejrona], dziwił się, jak kogoś tak wielkiego mógł zabić taki drobiazg. Strzała wyślizgnęła mu się z rąk, spadła na stopę i natychmiast go zabiła.