o sposobie wyjaśniania początków rodów bądź miast poprzez odwołanie się do migracji z zewnątrz zob. wyżej, przyp. 102.

zob. Homer (Il. 14,321), Hezjod (frg. 140), Bakchylides (Dith. 3(17),31–33).

zob. wyżej, 2,11–180.

11. Uważa się powszechnie, że imię Belosa jest grecką wersją teonimu Baala, bóstwa czczonego na obszarach semickich, władcy świata związanego z burzą i deszczem. Choć bliżej byłoby mu do Zeusa, w micie greckim Belos był potomkiem Posejdona. Wydaje się zresztą, że poza imieniem postać Belosa ma niewiele wspólnego z semickim bogiem.

według Hyginusa (Fab. 6,178) matka Kadmosa i Europy miała na imię Argiope.

zob. wyżej, 2,1.

o Agenorydach zob. Hezjod (frg. 137–145), Ferekydes (F21. 85–97), Diodor Sycylijski 4,2. 60. 64–66; 5,78). W księdze 3. (o podziale na księgi zob. wstęp, s. 83–84) wyraźniej dostrzegamy, że tzw. mity heroiczne składają się z grup regionalnych opowieści, w tym wypadku kolejno: kreteńskich, tebańskich, arkadyjskich, spartańskich i trojańskich.