Spis Treści

Epitomy
Spis Treści

Epitomy

Apd. 3.50-51:

[3,50] Kiedy chłopiec dorósł i przewyższał rówieśników siłą, z zawiści szydzono z niego, że jest podrzutkiem. Zapytał o to Periboję, ale niczego nie zdołał się dowiedzieć. Przybył zatem do Delf, żeby zapytać o swoich rodziców. Bóg powiedział mu, by nie wracał do ojczyzny, ponieważ zabije ojca i połączy się z matką. [3,51] Usłyszawszy to, [Edyp] zrezygnował z powrotu do Koryntu, sądził bowiem, że jest dzieckiem tych, o których mówiono, że są jego rodzicami. Jadąc zaś rydwanem przez Fokidę, na wąskiej drodze wpadł na rydwan powożony przez Lajosa. Polyfontes (był on heroldem Lajosa) nakazał mu ustąpić miejsca, a gdy [Edyp] nie posłuchał i zwlekał, zabił jednego z jego koni. Rozgniewany Edyp zabił i Polyfontesa, i Lajosa, po czym udał się do Teb.

kolejny przykład niejednoznaczności wyroczni (2,172; przyp. 199), która zresztą nie odpowiedziała na pytanie Edypa. Jednocześnie interpretacja przepowiedni obnażyła jego pozorną mądrość, a cała historia ukazywała los śmiertelnika w konfrontacji z bogami. Ten, który rozwiąże zagadkę Sfingi/Sfinksa, a zatem wie wszystko o człowieku (bo jego dotyczyła zagadka) w rzeczywistości nie wiedział nawet, kim są jego rodzice, więc nie znał samego siebie. To jakby odwrotność położenia Sokratesa, który twierdził, że nic nie wie, a Pythia nazwała go najmądrzejszym z ludzi.

w starożytności wskazywano konkretne skrzyżowanie trzech dróg prowadzących: z Daulis, z Teb i z Lebadei do Delf (Sofokles, OT 716. 730; Pauzaniasz 10,5,3). Pejsandrosa (FGrHist 16 F10) umieścił skrzyżowanie na drodze z Kithajronu do Teb, a szczegół ten zaczerpnął autor zapewne z archaicznej Pieśni o Edypie (Οἰδιπόδεια [Oidipódeia]), należącej do cyklu epickiego.

Ustawienia wyświetlania
Export
Udostępnianie