[1,110] Wysłany po [złote runo] Jazon wezwał do pomocy Argosa, syna Friksosa. Z pomocą Ateny zbudował on pięćdziesięciowiosłowy okręt, który od imienia budowniczego nazwano „Argo”. W jego dziób Atena wprawiła mówiące drewno dębu dodońskiego. Kiedy okręt był już gotowy, [Jazon] zasięgnął wyroczni, a bóg polecił mu zebrać najlepszych ludzi w Helladzie i ruszyć na wyprawę.
wedle Apolloniosa okręt zbudował inny Argos, syn Arestora (Arg. 1,111–114), a Argonauci spotkali płynących do Hellady synów Friksosa dopiero w trakcie podróży do Kolchidy (Arg. 2,1090–1227).
(‘Szybka’) zdaniem Diodora Sycylijskiego (4,41,3) nazwa pochodziła od przymiotnika ἀργός ([argós] – ‘chyży / szybki’).
podobne sformułowanie pojawiło się już wcześniej (1,66) w odniesieniu do uczestników łowów kalidońskich.
informacja ta pojawiała się już w najwcześniejszych źródłach (Ferekydes, F111a; Ajschylos, frg. 20a). Dąb w prastarym sanktuarium Zeusa w Dodonie (w Grecji północnej, w Epirze, u stóp góry Tomaros) „przemawiał” dzięki szelestowi liści i uderzaniu o siebie brązowych trójnogów rozstawionych wokół drzewa.
pentekontera (πεντηκόντερος [ναῦς]) była wielofunkcyjnym okrętem, znanym co najmniej od epoki archaicznej, a obecnym już (jak można z pewnych przesłanek wnioskować, ponieważ nazwa nie pada) w eposach Homera. Jej wielkość była paralelna do liczby Argonautów, choć sama liczba jest typowa dla katalogów (np. Nereid lub Danaid). O budowie Argo zob. Ferekydes (F105), Apollonios Rodyjski (Arg. 1,18–19).