Spis Treści

Epitomy
Spis Treści

Epitomy

E.1.20: Iksjon i Chmura/Nefele płodzą Centaura

[1,20] [Opowiadał o tym,] że Iksjon zakochał się w Herze i próbował posiąść ją przemocą. Hera opowiedziała o tym Zeusowi, a on, pragnąc się przekonać, czy sprawy rzeczywiście tak się mają, stworzył Chmurę [νεφέλη – neféle] podobną do Hery i umieścił w łożu [Iksjona]. Gdy więc ten głośno się przechwalał, że dzielił łoże z Herą, [Zeus] przywiązał go do koła, na którym wiatry niosą go w przestworzach; taką cierpi karę. Nefele zaś urodziła Iksjonowi Centaura.

zob. Ferekydes (F51b), Pindar (Pyth. 2,21–48), Diodor Sycylijski (4,69–70), Hyginus (Fab. 62). Historia Iksjona jest wprowadzeniem do wojny Lapitów z Centaurami, w której uczestniczyć będzie Tezeusz, bo Iksjon był ojcem pierwszego Centaura, a zgodnie z częścią źródeł także króla Lapitów, Pejrithusa/Pejrithoosa (1,68; zob. Hyginus, Fab. 14,6). O występkach Iksjona zob. Scholia greckie do „Odysei” Homera (21,303).

niektóre źródła (np. Scholia do Eurypidesa, Phoen. 1185) podawały, że Iksjon był przywiązany do płonącego koła, a wedle Mitografa watykańskiego I 14 [s. 4,37] koło oplatały węże.

por. niżej, E.3,5; 6,30 (widmo Heleny).

zob. Pindar (Pyth. 2,44–48). Centaur to stworzenie niebędące ani człowiekiem, ani zwierzęciem, ani bogiem, a nadto dziecko fantazji (Nefele) i występku (Iksjon). O istotach hybrydowych w kulturze greckiej na przykładzie Centaurów zob. Bremmer (2012).

wyżej (1,36) dopuścili się tego Porfirion i (1,55) Efialtes.

Ustawienia wyświetlania
Export
Udostępnianie