[2,151] Prowadząc ze sobą Dejanirę [Deianejrę], dotarł do rzeki Euenos, nad którą siedział Centaur Nessos i za opłatą przewoził podróżnych. Twierdził, że prawo do przewozu otrzymał od bogów ze względu na [swą] sprawiedliwość. Herakles sam przeszedł przez rzekę, ale zgodził się na propozycję, aby Nessos przeniósł Dejanirę za opłatą. Ten zaś podczas przeprawy usiłował posiąść ją przemocą. [2,152] Usłyszawszy krzyk [Dejaniry], Herakles strzelił z łuku do wychodzącego już [na brzeg] Nessosa i ugodził go w serce. Umierając, [Nessos] zawołał Dejanirę i rzekł jej, iż jeśli chciałaby mieć środek miłosny działający na Heraklesa, niech zmiesza nasienie, którym trysnął na ziemię, z krwią płynącą z rany zadanej przez strzałę. [Dejanira] tak właśnie zrobiła i trzymała ów środek przy sobie.