Spis Treści

Epitomy

Spis Treści

Epitomy

Poprzedni Następny

Apd. 2.83-84: Prace Heraklesa (4). Dzik erymantyjski

[2,83] {2,5,4} Jako czwartą pracę [Eurystheus] nakazał mu dostarczenie żywego dzika erymantyjskiego [erymantejskiego]. Ta bestia pustoszyła Psofidę, wypuszczając się na łowy z góry zwanej Erymanthos. [2,84] Kiedy Herakles poprosił o wino, [Folos] odrzekł, że boi się otworzyć pithos, który należy do wszystkich Centaurów. Herakles, zachęcając go do odwagi, sam otworzył [naczynie]. Wkrótce, czując zapach [wina], do jaskini Folosa przybyły Centaury uzbrojone w głazy i pnie jodeł. Tych, którzy odważyli się wejść do środka jako pierwsi, Anchiosa i Agriosa, Herakles przepędził, ciskając [w nich] żagwiami. Do pozostałych strzelał z łuku i ścigał ich aż do Malei.

najdalej na południowy wschód wysuniętego przylądka Peloponezu.

o Centaurach zob. wyżej, 1,9. Sylen był towarzyszem i wychowawcą Dionizosa, starszym od Satyrów i niekiedy ich przywódcą, np. w dramacie satyrowym Cyklop (Κύκλωψ [Kýklops]) Eurypidesa. Miał raczej cechy końskie, a nie – jak reszta Satyrów – koźle.

w czasach cesarstwa kły owego dzika pokazywano w świątyni Apollona w Kumach, w Kampanii (Pauzaniasz 8,24,5).

według Diodora Sycylijskiego (4,12,3) to Dionizos pozostawił Centaurom wino, nakazując otworzyć naczynie, gdy pojawi się Herakles. Z kolei w utworze Teokryta (Idyll. 7,149–150) winem częstował Heraklesa Chejron.

nimfy (dosłownie: ‘młode kobiety’) jako duchy przyrody zamieszkiwały lasy, rzeki, morza i góry, uosabiały jej płodność i wdzięk. Meliady uchodziły za najstarsze z nimf.

Psofida/Psofis to miasto w Arkadii na Peloponezie, na granicy z Elidą; góra Erymanthos znajdowała się na pograniczu Achai, Arkadii i Elidy; miasto Foloe leżało w Elidzie.

podobnie jak Cyklop Polifem; w ten sposób uwidoczniona zostaje różnica między ludźmi a półzwierzęcymi, półboskimi istotami jak Centaury czy Cyklopowie.

Ustawienia wyświetlania
Export
Udostępnianie