Herakles, zabijając świętych posłów (θεωροί [theoroí]) wysłanych na igrzyska, złamał zasadę zawieszenia wojny na czas zawodów oraz zasadę ich cielesnej nietykalności. Działo się to jednak po złamaniu przez Molionidów rozejmu. Według Pauzaniasza (5,2,1–2) matka Molionidów domagała się w związku z tym wykluczenia Argejczyków (Herakles mieszkał w argejskim Tirynsie) z igrzysk, a gdy opiekujący się agonem istmijskim Koryntyjczycy odmówili, rzuciła klątwę na każdego Elejczyka, który w przyszłości wziąłby udział w zawodach na Istmie. Jak twierdził Pauzaniasz (loc. cit.), także w jego czasach (II w. n.e.) mieszkańcy Elidy nie uczestniczyli w igrzyskach istmijskich.

z narracji wynika zatem, że były ustanowione wcześniej niż olimpijskie, ale w micie chronologia rządzi się innymi prawami (tradycyjnie uważa się, że zawody olimpijskie oficjalnie organizowano od ok. 776 r. p.n.e., a istmijskie od 582).

inne źródła są bardziej precyzyjne i mówią o jednym korpusie, dwóch głowach, czterech rękach i nogach (Ferekydes, F79b). Ibykos (frg. 285) twierdził, że byli bliźniakami o dwóch głowach i jednym ciele zrodzonymi ze srebrnego jaja.

w rękopisie A (μολίνης) i niektórych źródłach (Hezjod, frg. 17b; Pauzaniasz 5,2,1) pojawia się imię „Moline”.

jako że Augiasz odmówił mu zapłaty za oczyszczenie stajni (2,89).

atak mimo rozejmu był przekroczeniem norm zwyczajowych.

zaciąg do wojska, które miało walczyć w Elidzie, Herakles przeprowadził zatem w sąsiadującej z Elidą Arkadii.