Spis Treści

Epitomy
Spis Treści

Epitomy

Apd. 3.157-158:

[3,157] Szukając jej, Asopos przybył do Koryntu i dowiedział się od Syzyfa, że to Zeus był porywaczem. Asopos ruszył w pościg, ale Zeus raził go piorunem i zawrócił do jego wód (dlatego po dziś dzień nurt [rzeki Asopos] niesie kawałki zwęglonego drewna). Ajginę zaś zabrał [Zeus] na wyspę zwaną wtedy Ojnone, a teraz od niej nazywaną Eginą [Ajginą]; tam się z nią połączył i spłodził z nią syna Ajakosa. [3,158] A ponieważ był na wyspie sam, z mrówek Zeus zrobił dla niego ludzi. Ajakos poślubił Endeis, córkę Skejrona [Skirona], z którą miał synów: Peleusa i Telamona. Ferekydes [F60] jednak mówi, że Telamon nie był bratem Peleusa, ale jego przyjacielem oraz synem Aktajosa i Glauke, córki Kychreusa. Później Ajakos połączył się także z Psamathe, córką Nereusa, która nie chcąc, by z nią obcował, zamieniła się w fokę, i miał z nią syna Fokosa.

o konsekwencjach, jakie poniósł Syzyf, przekazując tę informację, zob. wyżej, 1,85.

w tej (zapewne ateńskiej) wersji Telamon był ze strony matki wnukiem Kychreusa, króla Salaminy (3,161), co pozwalało powiązać z Atenami również syna Telamona, Ajasa.

eponima Fokijczyków (jego imię wywodzi się od słowa ‘foka’ – φώκη [fóke]), ponieważ potomkowie Fokosa mieli w przyszłości zasiedlić Fokidę, krainę położoną na północ od Beocji (Pauzaniasz 2,29,2–3).

zob. Herodot (8,46), Pindar (Nem. 5,16).

podobnie przed objęciami Peleusa uciekała siostra Psamathe, Thetyda (3,168).

obaj byli uczestnikami łowów kalidońskich (1,68) i Argonautami (1,111), a Telamon towarzyszył Heraklesowi w wyprawie na Troję (2,135–136).

o Skejronie/Skironie zob. niżej, E.1,2. Według Scholiów starszych do pieśni Pindara (Nem. 5,7; zob. Hyginus, Fab. 14,8) Endeis była córką Chejrona.

poszukiwania przebiegały podobnie do wyprawy braci Europy (3,3).

zob. Hezjod (frg. 205), Hyginus (Fab. 52,3), Owidiusz (Met. 7,614–660). Opowieść (błędnie) wiąże nazwę ludu Myrmidonów z rzeczownikiem μύρμηκες ([mýrmekes] – ‘mrówki’; zob. Strabon 8,6,16). Z kolei Pauzaniasz (2,29,2) wspominał o zrodzeniu ludzi z ziemi, co było chyba lokalną odmianą mitu.

zob. Kallimach (Hymn. 4,77–78), Stacjusz (Theb. 7,325–327): obaj autorzy mówią o beockim Asoposie.

Ustawienia wyświetlania
Export
Udostępnianie