Hyginus (Fab. 181,3–6) zamieścił dwa katalogi (zawierające odpowiednio: 38 i 46 imion), a Owidiusz (Met. 3,206–225) jeden (z 34 imionami), niemal tożsamy z wersją Hyginusa. Cztery imiona psów zawiera już fragment Ajschylosa (frg. 245). Listę imion stosownych dla psów podał także Ksenofont (Cyn. 7,5–6). W tekście Apollodora w tym miejscu następował tytuł utworu, z którego pochodził zamieszczony poniżej passus. Całość zawiera jednak luki, które utrudniają ocenę, a Wagner uznał ją za późniejszy i obcy wtręt, choć część badaczy broni autentyczności przytoczenia i proponuje np. Hezjoda czy Eratosthenesa jako autorów; zob. Dräger (2005: 523). Idziemy tu za edycją Wagnera. Cytat zaczyna się od wprowadzenia prozaicznego i w środku także zawiera przerywnik narratora („A te wyliczył, nie robiąc przerw…, po imieniu:”). Przy tym stanie zachowania tekstu trudno ocenić, ile imion mogła obejmować owa wierszowana lista. (Przekład Katarzyna Różycka-Tomaszuk).