Spis Treści

Epitomy
Spis Treści

Epitomy

Apd. 3.135-137:

[3,135] Gdy wraz z synami Afareusa, Idasem i Lynkeusem, uprowadzili z Arkadii bydło, wyznaczyli Idasa, aby dokonał jego podziału. On zaś podzielił wołu na cztery części i powiedział, że ten, kto pierwszy zje [swoją część], dostanie połowę [całego] łupu, a kto drugi – resztę. Zanim się obejrzeli, Idas pierwszy połknął swoją część, potem część brata i popędził wraz z nim zdobyczne bydło do Messene. [3,136] Dioskurowie wyprawili się przeciw Messene i uprowadzili z niej bydło oraz wiele innych łupów. Przygotowali także zasadzkę na Idasa i Lynkeusa. Lynkeus dojrzał jednak Kastora i doniósł o tym Idasowi, a ten go zabił. Polydeukes ścigał ich i rzuciwszy włócznią, zabił Lynkeusa, ale podczas pościgu za Idasem, gdy został trafiony w głowę rzuconym przez niego kamieniem, ciemność zasnuła mu oczy i upadł. [3,137] Zeus poraził Idasa piorunem, a Polydeukesa zabrał do nieba. Gdy jednak ze względu na śmierć Kastora Polydeukes odmówił przyjęcia nieśmiertelności, Zeus pozwolił im obu jeden dzień spędzać wśród bogów, a jeden wśród śmiertelników. Kiedy zatem Dioskurowie zostali przeniesieni do bogów, Tyndareos wezwał Menelaosa do Sparty i to jemu przekazał królestwo.

w późnych źródłach (np. Mitograf watykański II 132 [s. 120,6–8]) znajdujemy wyjaśnienie, że obaj bracia pojawiają się na zmianę na niebie. Z nieboskłonem wiązali ich zresztą Spartanie, którzy sądząc, że bliźniacy wsparli ich w bitwie pod Ajgospotamami (405 r. p.n.e.), poświęcili im w Delfach złote gwiazdy.

wedle Pindara (Nem. 10,66–67) i Teokryta (Idyll. 22,207–209) był to kamień z grobu Afareusa.

zob. wyżej, 3,117. W Pindarowej odzie (Nem. 10,61) Lynkeus siedział na gałęzi drzewa i dlatego mógł dojrzeć Dioskurów.

Menelaos jako mąż Heleny (3,132) był zięciem Tyndareosa.

wyżej (3,117) Afareus był bratem Tyndareosa (inaczej: 3,123). Inna wersja mitu zakładała, że to synowie Afareusa mieli poślubić Leukippidki (Teokryt, Idyll. 22,139–140; Hyginus, Fab. 80,1; Owidiusz, Fast. 5,699–720), ale zostały porwane przez zaproszonych na wesele synów Tyndareosa, i to właśnie stało się przyczyną konfliktu między parami braci. Tradycja przedstawiona przez Apollodora jest poświadczona we wcześniejszych źródłach (Opowieści cypryjskie, arg. 3; Pindar, Nem. 10,60: kradzież bydła Idasa i Lynkeusa). O Idasie słyszeliśmy już wcześniej (1,60. 69) jako o mężu Marpessy.

Ustawienia wyświetlania
Export
Udostępnianie