[2,2] Apis, który obrócił swe panowanie w tyranię, stając się okrutnym jedynowładcą, i cały Peloponez nazwał od swego imienia Apią, zginął bezpotomnie, [zabity przez] spiskowców: Thelksjona i Telchisa, po czym uznano go za boga i nazwano Sarapisem.
pozytywny obraz Apisa znajdujemy w Błagalnicach Ajschylosa (Supp. 262–270), gdzie jest on synem Apollona, lekarzem i wieszczkiem, oraz ratuje ludzi przed potworami.
zdaniem Pauzaniasza (2,5,6) Thelksjon to syn, a Telchion – ojciec Apisa. Imię Thelksjon pochodzi od θέλγω ([thélgo] – ‘zaczarowywać’), a imię Telchis (l.mn. Τελχῖνες [Telchínes] – pol. Telchinowie) nosiły demony związane z metalurgią i magią.
Sarapis był synkretycznym bóstwem egipsko-greckim (o kulcie czczonego w Memfis boskiego byka Apisa zob. Herodot 2,153), znanym zwłaszcza od czasów hellenistycznych. Taki kształt mitu wynikał również ze zjawiska heroizacji i deifikacji wybitnych postaci, zwłaszcza władców.
wyżej (1,57) Apis został zabity przez Ajtolosa, syna Deukaliona, co jednak nie pasuje do chronologii rodu Inachosa.