[3,193] {3,14,8} Pandion poślubił Zeuksippe, siostrę matki, i miał z nią córki: Prokne i Filomelę oraz bliźnięta: Erechtheusa i Butesa. Gdy wybuchła wojna z Labdakosem o ziemie graniczne, wezwał z Tracji na pomoc Tereusa, syna Aresa. Po wojnie, w której on i [Tereus]
zob. niżej, 3,196.
opowieść znamy m.in. z przekazów Homera (Od. 19,518–523; 20,66–76), Konona (Narrat. 31), Owidiusza (Met. 6,424–674), Hyginusa (Fab. 45), Pauzaniasza (1,5,4. 41,8–9; 10,4,8–9), Antonina Liberalisa (Met. 11) i Zenobiosa (3,14). Sofokles napisał tragedię Tereus (Τηρεύς), a znana nam wersja mitu zapewne wiele jej zawdzięcza.
matką Pandiona była nimfa rzeczna Praksithea (3,190). Taki związek z ciotką rzadko pojawiał się w mitach, w odróżnieniu od małżeństw stryja z bratanicą.
według Tukidydesa (2,29) Tereus był wcześniej herosem fokidzkim i dopiero w czasie wojny peloponeskiej skojarzono go z Tracją. Punktem łączącym miało być podobieństwo brzmieniowe imienia „Teres” (Τήρης), ojca (Teres I panował w latach: 460–455 p.n.e.) władcy Odrysów Sitalkesa, z imieniem herosa „Tereus” (Τηρεύς). Związki Tereusa z Daulią w Fokidzie, gdzie panował, widać z kolei w dalszej części opowieści, w scenie pochwycenia Prokne i Filomeli (3,195). Dobrze poświadczone są także związki Tereusa z Megarą, której mieszkańcy twierdzili, że heros był królem Pag (Παγαί; zob. Pauzaniasz 1,41,8).
królem Teb, dziadkiem Edypa (3,40).