Spis Treści

Epitomy

Spis Treści

Epitomy

Poprzedni Następny

Apd. 2.116-117: Herakles i Busiris

[2,116] [Opuściwszy] Libię, [Herakles] przemierzył Egipt. Władał nim Busiris, syn Posejdona i Lysianassy, córki Epafosa; [działając] zgodnie z pewną wyrocznią, składał on gości w ofierze na ołtarzu Zeusa. Dziewięć lat trwał bowiem w Egipcie nieurodzaj, aż przybył z Cypru Frasjos, uczony wieszcz, i oznajmił, że nieurodzaj ustąpi, jeśli co roku będą zabijać Zeusowi w ofierze cudzoziemca. [2,117] Busiris zaczął od zabicia owego wieszczka, a potem zabijał na ofiarę przybywających [do Egiptu] cudzoziemców. Schwytano również Heraklesa, ale gdy niesiono go do ołtarza, zerwał więzy, po czym zabił Busirisa i jego syna Amfidamasa.

gości zarzynano tak, jak się zabija składane w ofierze na ołtarzu zwierzęta, stąd czasownik σφάζω ([sfázo] – ‘zarzynać’).

zgodnie z przekazem Hyginusa (Fab. 56) jest on bratem Pygmaliona. Owidiusz (Ars 1,649) i Hyginus podają formę Thrasjos (Thrasius / Θρασίος).

w innej wersji (Scholia starsze do Apolloniosa z Rodos 4,1396) syn Busirisa nosił imię Ifidamas, a Herakles zabił wówczas także innych uczestników obrzędu ofiarnego.

o rzekomym składaniu ofiar z ludzi przez Egipcjan pisał Herodot (2,45). Izokrates w mowie Βούσιρις ([Búsiris]; 11,36–37) racjonalistycznie wyjaśniał, że historia opowiadająca próbie złożenia w ofierze Heraklesa była fikcją, ponieważ heros żył cztery pokolenia po królu Egiptu.

według Izokratesa (11,10) matką Busirisa była Libye, inna córka Epafosa (2,10).

Ustawienia wyświetlania
Export
Udostępnianie