[3,218] {3,16,2} Jako drugiego zabił Sinisa, syna Polypemona i Sylei, córki Korinthosa. Tego z kolei nazywano Zginaczem Sosen [Pityokamptesem; πιτυοκάμπτης – pityokámptes]. Mieszkał na Istmie Korynckim i zmuszał podróżnych, aby zginali sosny i utrzymywali je [zgięte]. A ponieważ z braku sił nie mogli tego dokonać, pozbawieni jakichkolwiek szans, ginęli wyrzuceni w powietrze przez drzewa. W ten właśnie sposób z rąk Tezeusza zginął i Sinis.
zob. Hyginus (Fab. 38,2). Pewni autorzy sądzili, że chodziło o rozrywanie ciał ofiar przez dwa naciągnięte ku sobie drzewa (Diodor Sycylijski 4,59,2–3; Pauzaniasz 2,1,4). w ten właśnie sposóB (τούτῳ τῷ τρόπῳ) – Plutarch (Thes. 11,2–3) przyjął zasadę, że heros zabijał nikczemników za pomocą ich własnych metod.
według Marmor Parium (FGrHist 239 A35) Sinis nie został zabity, gdy Tezeusz przemierzał drogę do Aten, ale po objęciu przez niego władzy: dopiero wtedy heros powrócił na Istm, zabił rozbójnika i wziął udział w igrzyskach istmijskich (Scholia starsze do pieśni Pindara, Isthm., arg.), co sugeruje, że zawody zorganizowano w związku ze śmiercią Sinisa.
zob. Diodor Sycylijski 94,59,2–3), Hyginus (Fab. 38,2), Plutarch (Thes. 8,3–6). Imię Sinisa oznacza ‘Łupieżcę / Łotra’. Także imiona rodziców były związane z profesją syna: Polypemon to ‘Przynoszący Wiele Boleści’, a Sylea – ‘Złodziejka / Oszustka’. Dla Bakchylidesa (Dith. 4(18),19–22) i Hyginusa (loc. cit.) Sinis, jak Tezeusz, był synem Posejdona.