[3,170] Chejron poradził Peleusowi, aby ją trzymał i nie puszczał, choć będzie zmieniać swój kształt. Ścigał ją zatem [Peleus] i pochwycił, a choć zmieniała się i w ogień, i w wodę, i w dzikie zwierzę, nie wcześniej ją puścił, aż zobaczył, że przyjęła pierwotną postać. Poślubił ją na [górze] Pelion, a bogowie świętowali tam ich wesele ucztą i pieśniami. Chejron podarował Peleusowi jesionową włócznię, Posejdon zaś konie: Baliosa i Ksanthosa, a były one nieśmiertelne.
Thetyda wykazuje umiejętności charakterystyczne dla bóstw związanych z wodą (2,115: Nereus; 3,158: Psamathe). O przemianach Proteusa zob. Homer (Od. 4,417–418).
zob. Homer (Il. 18,83–85. 432–434), Hezjod (frg. 210), Pindar (Pyth. 3,88–95; Nem. 4,65–68), Apollonios Rodyjski (Arg. 4,805–809), Katullus (64). Podobnie huczne były zaślubiny Kadmosa i Harmonii (wyżej, 3,25).
to znana z Homera (Il. 16,140–144) słynna włócznia Achillesa, którą otrzymał od ojca, wyruszając na wojnę trojańską (E.3,20). Według Opowieści cypryjskich (frg. 4) jesion został ścięty przez Chejrona, drzewce wygładzone przez Atenę, a całość wykończył Hefajstos.
zob. Pindar (Nem. 4,61–64), Owidiusz (Met. 11,217nn.: rady udziela Proteus).
Achilles zabierze je pod Troję (Homer, Il. 16,148–149). Zwierzęta, potomstwo Zefira i Harpii Podarge (Il. 16,150–151), potrafiły przemawiać ludzkim głosem.
tam właśnie znajdowała się grota Chejrona, gdzie odbył się ślub Peleusa i Thetydy (Opowieści cypryjskie, frg. 4; Pindar, Isthm. 8,41).