Spis Treści

Epitomy
Spis Treści

Epitomy

Apd. 1.53-55: Aloadzi, prawnukowie Hellena

[1,53] Kanake zrodziła ze związku z Posejdonem Hopleusa, Nireusa, Epopeusa, Aloeusa i Triopsa. Aloeus poślubił córkę Triopsa, Ifimedeję, która zakochawszy się w Posejdonie, chodziła bezustannie nad morze, nabierała rękoma fale i lała je na swoje łono. Posejdon połączył się z nią i spłodził dwóch synów: Otosa i Efialtesa, zwanych Aloadami. [1,54] Co roku rośli oni łokieć wszerz i sążeń w górę. Kiedy zaś osiągnęli wiek dziewięciu lat, wzrost dziewięciu sążni i obwód dziewięciu łokci, zdecydowali się wystąpić przeciw bogom. Położyli więc Ossę na Olimp, a na Ossę Pelion i grozili, że po tych górach sięgną nieba. Twierdzili też, że zrobią z morza ląd stały, rzucając do niego góry, a z lądu morze. [1,55] Efialtes zabiegał o względy Hery, a Otos – Artemidy. Związali także Aresa i dopiero Hermes go wykradł. W końcu Artemida zabiła Aloadów na [wyspie] Naksos, posłużywszy się podstępem, zamieniła się bowiem w jelenia i wskoczyła między nich, oni zaś, chcąc trafić zwierzę, cisnęli oszczepami jeden w drugiego.

w mitach często spotykamy związek stryja z bratanicą. W Atenach V w. p.n.e. stryj miał pierwszeństwo poślubienia córki-dziedziczki swego brata.

zdaniem Homera (Od. 11,305–320) zrobił to Apollon.

Odyseusz twierdził, że podbiliby Niebo, gdyby doszli do lat męskich, a zgubiła ich po prostu zbytnia niecierpliwość (Homer, Od. 11,317).

por. niżej, 1,90 (Tyro).

mowa o pasmach górskich w północnogreckiej Thessalii i w Macedonii: Ossa – w północno-wschodniej Thessalii (w Magnezji), oddzielona doliną Tempe od Olimpu; Olimp – w południowej części Macedonii, ciągnął się wzdłuż Pierii, od rzeki Penejos na granicy z Thessalią, aż po rzekę Haliakmon na północy; Pelion – łańcuch górski w Magnezji, we wschodniej Thessalii. Zgodnie z tym obrazem Niebo nie było siedzibą bogów na Olimpie, ale znajdowało się powyżej górskich szczytów.

zgodnie z wersją Homera (Od. 11,305–331) Aloadzi cierpieli w Hadesie karę za swoje bezbożne czyny. łokieć wszerz i sążeń w górę (πλάτος μὲν πηχυαῖον μῆκος δὲ ὀργυιαῖον) – łokieć (πῆχυς [péchys]) był miarą długości mierzonej od czubka środkowego palca do łokcia i wynosił ok. 44–55 cm; sążeń (ὄργυια [órgyia]) to długość rozpostartych ramion liczona od czubków palców, równał się 4 łokciom i 6 stopom i wynosił ok. 1,78 m.

tj. wzrost ok. 16 m, a obwód ok. 3,96 m.

według Homera (Il. 5,385–391) Ares był więziony przez 13 miesięcy w żelaznym naczyniu, zanim wyswobodził go Hermes.

Ustawienia wyświetlania
Export
Udostępnianie