[2,63] {2,4,9} Herakles wyuczył się powożenia rydwanem od Amfitryona, zapasów – od Autolykosa, strzelania z łuku – od Eurytosa, walki w pełnym uzbrojeniu – od Kastora, a śpiewu do wtóru kithary – od Linosa. Ten [ostatni] był bratem Orfeusza; przybył niegdyś do Teb i został Tebańczykiem, po czym zginął od ciosu zadanego mu przez Heraklesa kitharą – kiedy bowiem uderzył go za karę, Herakles wpadł w gniew i zabił [Linosa].
wedle Herodorosa (F17) to pasterze Amfitryona nauczyli Heraklesa wszystkiego. Za wychowawcę herosa uważano także Centaura Chejrona lub Thestiosa.
jako brat Orfeusza powinien być albo „Trakiem”, albo „Macedończykiem”, dlatego jego związki z Beocją i Tebami wymagały wyjaśnienia. W pobliżu Teb pokazywano grób herosa (Pauzaniasz 9,29,8), a u stóp Helikonu, w sanktuarium Muz, składano mu nawet ofiary (Pauzaniasz 9,29,6).
od Linosa – nauka gry na instrumencie i śpiew (kitharodia) mogą zaskakiwać w tym zestawieniu, jednak muzyka jako istotny element życia społecznego była ważną częścią kształcenia elit w epoce archaicznej i klasycznej. W epyllionie Teokryta (Idyll. 24,105) Linos nauczył Heraklesa czytać, muzycznie zaś kształcił go Eumolpos, syn Filammona.
od Eurytosa – ten król Ojchalii (niżej, 2,127–133. 156) był jednym z najsławniejszych łuczników (Homer, Od. 8,224–228).
zob. wyżej, 1,14. Istnieją także inne wersje jego genealogii (Pauzaniasz 9,29,6–9).
pochopne podejmowanie decyzji, nieumiarkowanie i zapalczywość to cechy mitycznego Heraklesa, stałe towarzyszki jego męstwa, wytrwałości i odwagi.
Od Autolykosa – syna Hermesa, uczestnika wyprawy Argonautów (1,112).