o boskim koniu Adrastosa, Arejonie, zob. niżej, 3,77. Spośród dziewięciu wodzów wymienionych wcześniej (3,63), w siedmiu dyscyplinach mamy sześciu zwycięzców (Amfiaraos wygrał dwukrotnie), przy czym Laodokos wcześniej się nie pojawił i jest postacią nieznaną. Bieg na stadion ‒ stadion (στάδιον) to w świecie greckim podstawowa miara długości. Odległość równa 600 stopom nie była jednak stała, istniały bowiem dwa systemy wyznaczające długość stopy: attycki (0,296 m) i eginecki (0,333 m). Długość stadionu wahała się zatem, w zależności od tradycji lokalnych, od 165 m w Istmii (na Przesmyku Korynckim) do 192 m w Olimpii.

zob. Stacjusz (Theb. 6,1–248).

w jednej z wersji (Hyginus, Fab. 74,2–3) chłopiec został odłożony przez piastunkę na rozrośnięte liście selera i dlatego tą rośliną wieńczono później zwycięzców w zawodach nemejskich. Wąż z tej opowieści jest strażnikiem źródła, jak to często się zdarza w mitach (np. 3,22: źródło Aresa i Kadmos).

córka Thoasa, która ze związku z Jazonem miała dwóch własnych synów (różnie w źródłach nazywanych): Euneosa i Nebrofonosa (1,114–115).

nadano mu takie imię, ponieważ Amfiaraos uważał jego śmierć za znak niepowodzenia wyprawy (Bakchylides, Epinic. 8,14). Podobnie jak w wypadku igrzysk istmijskich (3,29: ku czci Melikertesa) ustanowienie zawodów w Nemei miało związek z obrzędem pogrzebowym. Sędziowie w Nemei nosili ciemne szaty, podobno na pamiątkę żałoby po Ofeltesie (Scholia starsze do pieśni Pindara.Nem., arg.). W zachowanej fragmentarycznie Hypsipyle (Ὑψιπύλη) Eurypidesa (Hyps., frg. 765a, 759a), w trakcie zawodów doszło do rozpoznania Hypsipyle przez jej synów, a kluczową rolę odegrała złota gałąź winorośli, którą bracia dostali od dziadka (zob. Stacjusz, Theb. 5,710–730).

zob. wyżej, 1,115.

syn Feresa i brat Admetosa (1,104; tu także o jego żonie Eurydike/Amfithei i synu Ofeltesie-Archemorosie).