czasownik κηδεύω [kedeúo] oznacza ‘pogrzebać / zająć się zwłokami’ (Sofokles, OT 1323; Eurypides, Orest. 883), ale ma również znaczenie ‘wydać za mąż’ (Arystoteles, Polit. 5,6,7 [1307a 37]; zob. Ajschylos, Prom. 890).

Hypermnestrą – zob. Owidiusz (Her. 14).

zob. Pindar (Pyth. 9,117–125). Pauzaniasz (3,12,2) twierdził, że Danaos nie miał wyjścia, ponieważ nikt nie chciał poślubić dziewcząt, które zabiły swoich mężów. W wersji Apollodora brak informacji o zemście Lynkeusa i karze, jak spadła na Danaidy za zbrodnię, tymczasem w innych źródłach czytamy, że Lynkeus, mszcząc braci, zabił Danaosa i jego córki (Scholia starsze do pieśni Pindara, Nem. 10,10b; Scholia do Eurypidesa, Hec. 886). Najpopularniejszy, zwłaszcza w czasach rzymskich, okazał się jednak wątek kary, jaką cierpią Danaidy w Hadesie (Hyginus, Fab. 168,5; Owidiusz, Met. 4,462; Horacy, Carm. 3,11,25), bo praca Danaid (napełnianie wodą dziurawego naczynia) stała się symbolem daremnego, bezowocnego wysiłku (np. Zenobios 2,6). „Zawody atletyczne / (dosłownie) agony gymniczne” to ogólne określenie wszelkiego rodzaju zawodów sportowych (γύμνος [gymnós] – ‘nagi’).

zaślubiny są jednym z momentów przejścia, dlatego wiele zabiegów rytualnych służyło zmniejszeniu ryzyka i oszukaniu wrogich sił. Świadomość związku między dojrzewaniem społecznym, małżeństwem i śmiercią jest widoczna zwłaszcza w (mitycznych) fabułach tragediowych.

według Pauzaniasza (2,24,2) było odwrotnie: głowy zostały pochowane na akropoli w Argos (zwanej Larisą), a ciała w bagnistym Jeziorze Lerneńskim.