tę wędrówkę Dionizosa po Egipcie, Syrii i Indiach interpretuje się jako obraz rozpowszechniania się uprawy winorośli.

miejscowość Kybele leżała w Azji Mniejszej.

ten wątek miał zapewne wyjaśnić związki między ekstatycznymi kultami frygijskiej Rei / Kybele a kultem dionizyjskim.

zob. Eurypides (Cycl. 3–5). Podobnie postąpiła bogini, zsyłając szaleństwo na innego pozamałżeńskiego syna Zeusa, Heraklesa (2,72. 129).

gra słów, bo imię Proteus oznacza właśnie ‘Pierwszy’. Dodanie do mitu wątku o pobycie Dionizosa w Egipcie mogło mieć na celu wyjaśnienie podobieństwa między jego postacią a postacią Ozyrysa.

jako opiekun wzrostu winnej latorośli i ten, który wiedzę o niej przekazał ludziom, Dionizos był szczególnie czczony na sympozjonach i podczas świąt (w Atenach np. Anthesteria, Lenaja, Dionizja) związanych ze zbiorem winogron, produkowaniem, dojrzewaniem i piciem wina. Zob. Diodor Sycylijski (4,62).

Wagner uznał informację o Indach za nieautentyczną (podobnie jak 3,36), sądził bowiem, że jest nieuzasadniona z geograficznego punktu widzenia, ponieważ nieco dalej, przy opowieści o Lykurgu (3,34), nadal powinniśmy być w Tracji. Warto jednak zwrócić uwagę, że wyprawa przeciw Indom była ważną częścią mitycznego obrazu Dionizosa, a brak precyzji co do położenia Indii to nic niezwykłego. Równie nieprecyzyjne informacje podawał Apollodor np. przy opisie wyprawy Heraklesa po woły Geryona (2,107).

sformułowanie Apollodora jest trochę niejasne, ale już Eumelos (frg. 11) mówił o „wyposażeniu”, które Dionizos otrzymał od bogini, gdy ruszał na wyprawę.