Spis Treści

Epitomy

Spis Treści

Epitomy

Poprzedni Następny

Apd. 3. 107-108:

[3,107] Odnalazła później rodziców, kiedy zaś ojciec namawiał ją do małżeństwa, udała się do miejsca [zdatnego do biegu na odległość jednego] stadionu i wbiła w środek [toru] trzyłokciowy słup; posłanych stąd przodem zalotników ścigała, [biegnąc] w pełnym uzbrojeniu. Tego, kogo dogoniła, czekała śmierć, kogo zaś nie dogoniła – małżeństwo. [3,108] Gdy wielu już straciło życie, do wyścigu stanął zakochany w niej Melanion. Miał ze sobą złote jabłka, dar Afrodyty, które podczas wyścigu rzucał za siebie. [Atalanta] podnosiła rzucane [jabłka] i przegrała wyścig, została więc poślubiona Melanionowi. Powiadają, że pewnego razu podczas polowania weszli do świętego okręgu Zeusa i tam, gdy ze sobą obcowali, zostali zamienieni w lwy.

tj. ok. 165‒192 m; zob. wyżej, przyp. 242.

kontakt seksualny odczuwano jako zbrukanie (μίασμα [míasma]) miejsca świętego. Mitograf watykański I (loc. cit. [s. 14,15–18]), powierzchownie interpretując uwagę Pliniusza Starszego (NH 8,42–43) o lwach, twierdził, że miało to ich powstrzymać od kontaktu seksualnego, bowiem lwy parzą się tylko z panterami, a nie ze sobą nawzajem.

według Hyginusa (Fab. 185,2) Atalanta umieszczała na słupie głowy zabitych zalotników (E.2,5: podobne praktyki Ojnomaosa, ojca Hippodamei).

1,65 m; zob. wyżej, przyp. 36. Tak samo wysoki będzie trojański palladion (3,143).

wyżej (3,105) był on synem Amfidamasa, a zatem kuzynem Atalanty.

trzy złote jabłka (jak wyjaśniają poeci i mitografowie, więcej nie mieściło się w dłoni biegnącego) rosły na Cyprze (Owidiusz, Met. 10,641–654) albo pochodziły z ogrodu Hesperyd (Mitograf watykański I 39 [s. 14,10–11]; Serwiusz, in Aen. 3,113). Dodajmy, że jabłka były także symbolem erotyki i płodności oraz miały związek z obrzędami weselnymi (Stesichoros, frg. 10[187]; Ibykos, frg. 5[286]).

Ustawienia wyświetlania
Export
Udostępnianie