po śmierci Aleksandra/Parysa męża Helleny (E.5,9; E.5,22: śmierć).

wieszczka, który przeżył zdobycie Troi (E.5,9–10. 24).

inną wersję uzyskania wieszczych zdolności przez Kasandrę i jej bliźniaczego brata, Hellena, przekazują Scholia greckie do „Iliady” Homera (scholia starsze) (7,44 [Dind.]). W tej opowieści bliźnięta po urodzeniu zostały przypadkiem pozostawione na noc w świątyni Apollona, a rano rodzice odkryli, że węże oczyściły dzieciom uszy, co uczyniło ich zmysły wrażliwymi na wiedzę niedostępną zwykłym śmiertelnikom.

o tym, skąd się wzięły jej wieszcze zdolności i dlaczego nikt nie wierzył jej proroctwom, po raz pierwszy w zachowanej do naszych czasów literaturze wspomniał Ajschylos (Agam. 1202–1212; zob. Hyginus, Fab. 93): podczas zabójstwa Agamemnona Kasandra stoi przed pałacem i w wieszczym natchnieniu przedstawia chórowi (i widzom) to, co się dzieje wewnątrz. Dalsze jej losy znamy z epitom (E.5,17. 22. 24, E.6,23: śmierć).

przyszłą żonę Eneasza (Wergiliusz, Aen. 2,562).

wedle Homera (Il. 3,124; 6,252) była najpiękniejszą z córek Priama.

nieobecną w eposie Homerowym; po zdobyciu Troi zostanie zabita na grobie Achillesa (E.5,23).

zob. niżej, E.3,32 (śmierć).