Spis Treści

Epitomy
Spis Treści

Epitomy

Apd. 3.159:

[3,159] Ajakos był najpobożniejszym ze wszystkich ludzi. Dlatego też, gdy w Helladzie nastał nieurodzaj za przyczyną Pelopsa, który walczył z królem Arkadyjczyków Stymfalosem i nie mogąc podbić Arkadii, udał, że zawiera z nim rozejm, po czym zabił go i rozrzucił jego członki, bogowie oznajmili przez wyrocznie, że nieszczęścia, które spadły na Helladę, znikną, jeśli Ajakos odmówi w jej imieniu modlitwę. Gdy Ajakos się pomodlił, Hellada została uwolniona od nieurodzaju. Także po śmierci w [domu] Plutona Ajakos jest otaczany szacunkiem i ma w [swej] pieczy klucze do Hadesu.

Ajakos był synem Zeusa, a zatem także boga chmur i deszczu.

zob. Pauzaniasz (5,20,3). W Lukianowych Rozmowach zmarłych (Dial.mort. 20,1) Ajakos pilnował bram Hadesu.

według Diodora Sycylijskiego (4,61) nieurodzaj był efektem modlitwy Minosa o pomszczenie śmierci Androgeosa (3,209). Z kolei Owidiusz (Met. 7,523–613) za nieurodzaj na Eginie odpowiedzialną uczynił Junonę/Herę.

czyli w Hadesie (1,14). Ajakos, obok Minosa i Radamanthysa, był tam jednym z sędziów (Izokrates 9,15).

zob. wyżej, 3,102. Imię króla było powiązane z miastem Stymfalos w północnej Arkadii i Jeziorem Stymfalijskim, znanym z jednej z prac Heraklesa (2,94–95).

Ustawienia wyświetlania
Export
Udostępnianie