zob. Homer (Il. 2,819–821; 5,311–313), Hezjod (Theog. 1008–1010), Hymn homerycki (5).

Dionizjos z Halikarnassu (Antiquit.Rom. 1,50,3) podał, że pierwszy syn miał na imię Zakynthos. O Erichthoniosie (dosłownie: ‘Zrodzonym z ziemi’) zob. Diodor Sycylijski (4,75,2).

nie pojawi się już więcej i nie znał jej Homer (Il. 20,231–233).

155), zgodnie ze swoim zwyczajem opisując genealogię synów z najliczniejszym i „najważniejszym” potomstwem na końcu (por. 3,123–137: synowie Leukipposa).

we wczesnych wersjach mitu (Homer, Il. 20,232–235; Hymn homerycki 5,202–206) brak orła jako pośrednika, pojawia się on dopiero w późniejszych opowieściach (np. Wergiliusz, Aen. 5,252–257; Owidiusz, Met. 10,155nn.). Ilos otrzymał boskie konie jako zadośćuczynienie za utratę syna (2,104).

czyli potomkinię kolejnej z rzek Troady. Zatem Tros, eponim Trojan, podobnie jak Teukros, był prawdziwym synem tej krainy. Genealogia została dodatkowo wzmocniona małżeństwem Trosa z Kallirroe (jej imię oznacza: ‘O Pięknych Nurtach / Pięknie Płynąca’), córką boga-rzeki Skamander. Również Laomedont, wnuk Trosa, poślubi córkę boga-rzeki Skamander (3,146: Strymo), a syn Assarakos ‒ córkę boga-rzeki Simoejs (3,141: Hieromneme).

Eneasz będzie jednym z nielicznych Trojan ocalałych z pożogi miasta i w późniejszej tradycji odegra istotną rolę w założeniu Rzymu. Lyros nie jest znany poza tym miejscem.

chodzi o Ilosa, syna Trosa, ponieważ syn Dardanosa o tym samym imieniu (3,140) zmarł bezpotomnie. Imię Themiste nie pojawi się na liście córek Ilosa (3,146).