[3,7] Minos, który mieszkał na Krecie, spisał prawa, a poślubiwszy Pasifae, córkę Heliosa i Perseis (wedle Asklepiadesa [FGrHist 12 F17] natomiast Krete, córkę Asteriosa), miał z nią synów: Katreusa, Deukaliona, Glaukosa i Androgeosa oraz córki: Akalle, Ksenodike, Ariadnę i Fedrę [Fajdrę]; z nimfą Pareją miał Eurymedonta, Nefaliona, Chrysesa i Filolaosa, a z Deksitheją Euksanthiosa.
zob. niżej, 3,209–215.
zob. niżej, 3,17.
wszyscy zginą na Paros z ręki Heraklesa (wyżej, 2,99).
zob. niżej, 3,17–20.
zob. niżej, 3,12–16.
w tej wersji (pochodzącej z jakiejś tragedii ateńskiej) Minos poślubił eponimkę Krety, córkę Asteriosa, który był jego przybranym ojcem (wyżej, 3,5).
Antoninus Liberalis (Met. 41) twierdził, że Minos nie mógł posiadać potomstwa, a jego bezdzietności zapobiegła dopiero Prokris (3,197–198; przyp. 320).
zob. Diodor Sycylijski (5,78,3).
Pasifae była zatem siostrą czarodziejki Kirke i Ajetesa, władcy Kolchów.
imię nimfy miało związek z wyspą Paros, na której mieszkali jej synowie (2,99).