dosłownie mowa nie o kołysce, lecz sicie czy koszu do przesiewania zboża (λίκνον [líknon]), który odgrywał ważną rolę w kultach płodnościowych i związanych z pojawieniem się zboża. Taki sam termin pojawił się także w Hymnie homeryckim (4,21).

w Hymnie (4,187–214) Apollon wykorzystał informacje pozyskane od starca (później ten „zdrajca” otrzyma w micie imię Battos; zob. Hezjod, frg. 256; Owidiusz, Met. 2,680–707) i posłużył się „wieszczym ptakiem”.

w tym kształcie opowieść wyjaśnia, jak doszło do ustalenia i podziału prerogatyw obu bogów (pasterstwo, muzyka, wieszczenie). Także dalsza część narracji (3,115) z wróżeniem za pomocą kamyków objaśniała specyficzne praktyki mantyczne łączone przez Greków z Hermesem. W Hymnie (4,490–496) Apollon w zamian za lirę podarował Hermesowi kij symbolizujący opiekę nad stadami.

33) odrębności nie dowodzą nieznajomości hymnu, lecz są raczej wyrazem samodzielnych decyzji mitografa. Innym ważnym źródłem Apollodora mógł być dramat satyrowy Sofoklesa Tropiciele (Ἰχνευταί [Ichneutaí]), poświęcony kradzieży bydła Apollona przez Hermesa.

w Hymnie (4,185nn.) Apollon najpierw udał się do Onchestos w Beocji.

w Hymnie homeryckim (4,24–62) nastąpiło to przed porwaniem krów Apollona. Plektron to pałeczka, którą grający uderzał w struny instrumentu.

w geografii mitycznej Pieria (jako obszar rozciągający się u stóp Olimpu) była niezamieszkana przez ludzi, skoro bogowie mogli tam wypasać swe stada (Hymn homerycki 4,71). Moglibyśmy podejrzewać, że chodzi o sąsiednią Thessalię i bydło Admetosa, które Apollon wypasał za karę (1,105; 3,122), ale skoro potem (3,114) podarował bydło Hermesowi, musiały być to jego własne stada; połączenie obu wątków (krowy Admetosa i kradzież krów Apollona przez Hermesa) napotykamy np. w poemacie Owidiusza (Met. 2,680–707).